مشاغل موسیقیایی

نوازنده‌ی مناسبتی

در میان پیشه‌هایی که در جهان موسیقی می‌توان اختیار کرد، یکی از مرسوم‌ترینشان پیشه‌ی نوازندگی است. بسیاری از کسانی که به فضای تحصیل موسیقی وارد می‌شوند، یاد می‌گیرند تا سازی را بنوازند.

لیکن همیشه هم همه‌ی نوازنده‌ها در پیدا کردن گروه یا به اصطلاح غربی، بَند موسیقی کامیاب نیستند، یا در چندین و چند بند می‌نوازند و پیوسته روی صحن اجرا می‌روند و با گروه‌های مختلف ساز می‌نوازند.

چنین نوازندگانی به‌اصطلاح نوازنده‌ی مناسبتی یا نوازنده‌ی دوره‌ای نامیده می‌شود و در زبان انگلیسی از آن‌ها به نام سِشِن پلی‌یر (session player) یاد می‌شود.

مقصود از اصطلاح نوازنده‌ی مناسبتی کسی است که به مناسبت یک کنسرت یا مجموعه‌ای از اجراها به جمعی از نوازندگان و خوانندگان دیگر می‌پیوندد و همراهشان روی صحنه می‌رود، اما ضرورتا با این موسیقی‌دانان هم‌گروه نیست.

نوازنده‌ی مناسبتی همواره آثار دیگران را در استودیو یا در تالار اجرا می‌کند و گاهی مدت‌ها همراه گروه می‌ماند و به‌اصطلاح در تور یا دوره‌ای از اجراها ساز می‌نوازد.

یکی از مهم‌ترین مزایای چنین روحیه‌ای این است که نوازنده همیشه در معرض آشنایی با سبک‌ها و ژانرهای تازه است و می‌تواند از بسیاری منابع متنوع و ناشنیده الهام بگیرد و با جمع پرشماری از هم‌مسلک‌ها و موسیقی‌دان‌های دیگر رفاقت کند.

گاهی نوازنده‌های مناسبتی چنان در کارشان سرشناس می‌شوند که پس از مدتی خودشان دست به تولید آلبوم‌های فردی می‌زنند. یکی از مشهورترین این نوازندگان چِت اَتکینز، گیتارنواز آمریکایی است که در آغاز برای شرکت تولید موسیقی آرسی‌ای ساز می‌زد.

اتکینز در این شرکت برای هنرمندانی چون دالی پارتن، الویس پریسلی، و فلوید کریمر گیتار می‌زد و در برنامه‌ها و کنسرت‌هاشان شرکت می‌کرد، اما پس از مدتی چنان مشهور شد که دیگر او را به نام‌های مستعاری چون «آقای گیتار» و «جناب آقای کانتری» می‌شناختند.

برای این‌که نوازنده‌ی مناسبتی موفقی باشید، باید بتوانید به‌سرعت هر سبک و ژانری را اجرا کنید و بر صحن‌های گوناگونی گام بگذارید و بتوانید در حضور مخاطبان مختلفی ساز بزنید.