سهم والدین در تمرین
هرگاه یکی از همکاران را می‌بینم و بحثمان به کار و دغدغه‌های شغلی می‌کشد، بی‌بروبرگرد حرفمان به تمرین می‌رسد و همیشه هم هنرآموزگاران شکایت مشابهی دارند: «هنرجو تمرین نمی‌کند.»
طبیعی است که والدین از هنرآموزگار راجع به پیشرفت فرزندشان بپرسند، اما پیشرفت با تمرین رابطه‌ای مستقیم دارد. اگر والدین بر تمرین فرزند نظارت نکنند، درواقع هنرآموزگار است که باید علت را از والدین جویا شود، چون کار کلاسی هفته‌ای یک بار رخ می‌دهد، اما تمرین را باید به امر هرروزه بدل کرد.
پیش از آن‌که سهم والدین روشن شود، لازم است تا هنرآموزگار سهم خودش را ادا کند:
• باید به والدین درباره‌ی تأثیر موسیقی (بر رشد مغز، رشد مهارت‌های شنوایی و بینایی، و بالا رفتن عزت نفس) یادآوری شود.
• لازم است به والدین توضیح داده شود که سهم آنان در پیشرفت هنرجو بارها بیش از سهم هنرآموزگار است.
• والدین باید به یاد آورند که در آغاز راه، آن‌ها هستند که موسیقی را برای فرزندانشان انتخاب کرده‌اند و چه‌بسا که فرزندان به تمرین موسیقی به چشم یکی از کارهای اجباری و ناخواسته بنگرند.
خب حال باید پرسید که تمرین یعنی چه؟ پژوهش‌های گوناگون نشان می‌دهد که تکرار – یعنی کاری که در هر 24 ساعت یک بار منظم انجام می‌شود – با یادسپاری مطالب تازه رابطه‌ای علت و معلولی دارد. اگر ظرف 24 ساعت پس از کلاس، تمرینی در کار نباشد، یادآوری محتوا تا 75 درصد دشوارتر می‌شود؛ اگر 48 ساعت طول بکشد، 90 درصد احتمال یادسپاری مطالب کمتر می‌شود و تا 72 ساعت این رقم به صد می‌رسد.
یکی از مهم‌ترین عوامل رها کردن ساز یا پیشرفت نکردن به همین موضوع ساده بازمی‌گردد که والدین به تمرین توجه مستقیم ندارند، بل‌که تصور می‌کنند که تمرین از کارهای شخصی فرزندان است و خودشان باید به آن توجه کنند.
وقتی هنرجو به حال خود رها می‌شود تا خودش تمرین کند و نمی‌تواند از پس وظایفش برآید، دچار سرخوردگی، سردرگمی، و یأس می‌گردد. در این وضع والدین باید به‌طور مستقیم در تمرین نقش‌آفرینی کنند.
برای مشارکت در تمرین، مهم است که والدین از موضوعات تمرینی باخبر باشند و پس از هر جلسه‌ی کلاسی از هنرآموزگار بخواهند تا درباره‌ی درس آن هفته به آن‌ها توضیح بدهد. ممکن است هنرآموزگار از آن‌ها بخواهد تا به حالت دست یا نحوه‌ی نفس‌گیری یا جزئیات دیگر توجه داشته باشند.
بد نیست پس از بازگشت از کلاس، همان روز ده دقیقه را به بازخوانی کار کلاسی و تمرین روی محتوای آن روز اختصاص بدهید. همراه فرزند خود ده دقیقه برای تمرین وقت بگذارید. بی‌گمان هیچ پدر یا مادری از صرف کردن زمان بیشتر در کنار فرزندش پشیمان نخواهد شد.