جشنواره ی شوپن
در تابستان 1826، فردریک شوپن شانزده‌ساله از ورشو راه افتاد تا بلکه ناخوشی تنفسی خود را در چشمه‌های «شفابخش» دوزنیکی در جنوب غربی لهستان درمان کند. فردریک نوجوان روزها از چشمه‌ها آب می‌نوشید و به راه‌پیمایی‌های دراز می‌رفت و به‌تدریج سلامت خود را باز می‌یافت.
شب‌ها هم برای کودکانی که والدین خود را در حادثه‌ای در کارخانه‌ی آهن‌بری از دست داده بودند، به‌صورت رایگان کنسرت برگزار می‌کرد. مردم دوزنیکی چنان از این کنسرت‌ها و ماجراهای مربوط به این اقامت کوتاه متأثر شده بودند که سال‌های سال داستانش را تعریف می‌کردند و این شد که در اوت 1946، یعنی درست یک سال پس از پایان جنگ دوم و یک‌صد و بیست سال پس از اقامت شوپن در دوزنیکی، جشنواره‌ای بین‌المللی در این شهر به نام او برپا شد.
در خلال این جشن 9 روزه، برجسته‌ترین و چیره‌دست‌ترین پیانونوازان جهان در کنسرت‌ها و رسیتال‌های کوتاه و بلند شرکت و با یکدیگر رقابت می‌کنند. از میان نوازندگانی که در این جشنواره بر صحن گام نهاده‌اند، می‌توان به نام ادوارد اوِر، نخستین نوازنده‌ای که از آمریکا برنده‌ی جایزه‌ی این جشنواره شد، فو تسونگ، نوازنده‌ی چینی-بریتانیایی که او نیز نخستین برنده‌ی چینی این جایزه بود، و پیوتر پالِچنی، نوازنده‌ی لهستانی، اشاره کرد.
امروز نوازندگان به کاخ شوپن، واقع در دره‌ی کودزکو می‌روند که در میانه‌ی پارک ملی و رامشگاه چشمه‌ی آب‌معدنی جای دارد و در جریان این جشنواره با یکدیگر رقابت می‌کنند و چه‌بسا که همچون خود فردریک شوپن نوجوان، از تفرجگاه و چشمه‌های آب شفابخش لذت می‌برند.
وانگهی نام شوپن فقط همین یک جشنواره را مزین نکرده است و بیش از هشت جشنواره‌ی دیگر نیز به نام شوپن وجود دارد، لیکن جشن سالیانه‌ی دوزنیکی قدیمی‌ترین جشنواره‌ی شوپن است و از جشنواره‌ی ورشو که در 1982 برپا شده نیز دیرپاتر است.